Histeryjka - 2013 edition

Little Sister

- Zdolna jesteś, Pommi! W końcu uczyłaś się od mistrza - zaśmiał się Ukki.
- Ależ wy uparci! Co wam?
- A to nam, że jesteśmy na skaju i bez pomocy nie przetrwamy a mamy zobowiązania! Nie mamy czasu na organizowanie kastingów, więc jesteście naszą jedyną szansą - wyjaśnił wciąż przytulający Pommi niebieskooki o średniej długości czarych włosach. - Selena stanie czele ze swoim hipnotyzującym głosem...A więc jak, PomPom?
Pommi spojrzała spode łba na osobę, która śmiała ją tak nazwać. O dziwo nie wydarła się jak zwykle to robi, tylko burknęła nieśmiałe „tak” pod nosem.

Następnego dnia cała grupa spotkała się tym razem w studiu Ukkiego. By omówić szczegóły ich współpracy.
- No więc co to za zobowiązania, które tak wam spędzają sen z oczu? – dopytywała się Pommi. Niespodziewanie odpowiedzi udzieliła sama Selena.
- Na początek chodzi tylko o trzy koncerty w Niemczech, jeden w Anglii i Francji potem…

Okrętowy Tłumacz SA

-... a potem trasa po całej Skandynawii na jakieś 25 koncertów - dokońcyła mamrocząc pod nosem, zupełnie jakby wiedziała że Pommi to wkurzy.

Jednak ta stała tylko z rozdziwionymi ustami podpierając rękami swoje wałeczki w talii.
- Ty chces... Zebym ja grała prawie 30 koncertów na bębnach?! Ty wiesz ile to kalorii do spalenia bedzie?! - prychała jak najeżony kot lekko sepleniąc.

- PomPom, ale to nam da rozgłos. I pomyśl, jaką zazdrość to wzbudzi w... sama wiesz kim...

- W kim niby?

- W zwierzaku z PL chociażby! Pomyśl, że nie musisz już za nim latać na miotle z toporem w ręce... - Selena spojrzała na przyjaciółkę z lekkim rumieńcem na policzkach. - To jak będzie? Ćwiczymy?

Little Sister

Pommi zamilkła wpatrując się we własne czarno-różowe obuwie, po chwili jednak podniosła wzrok, wstała i usiadła za bębnami.
- No dobra, ćwiczmy – stwierdziła nieśmiało PomPom, próbując ukryć krwistoczerwone rumieńce.
- Dobra dziewczynka – zaśmiała się Selena. – Przecież jako ich support nie możemy ich zawieść.
Na te słowa Pommi jeszcze bardziej poczerwieniała. Już chciała się wyżyć na Selenie, jednak pozostali członkowie zespołu podeszli do swoich instrumentów i zaczęli grać łagodną melodię zatytułowaną “When Time Fades Away”, którą zwykli zaczynać swoje próby. Piosenka tak uspokoiła wybuchową PomPom, że nawet się nie spostrzegła, kiedy zaczęła walić w bębny. W tym czasie Selena podeszła do mikrofonu i trzymając w ręku kartkę z tekstem piosenki zaczęła śpiewać. Rytm nadawany przez Pommi i mocny głos Seleny nadawały piosence takiego uroku, że do tej pory siedzący w kącie Ukki zaczął płakać. Po skończonej próbie cały zespół wylądował w klubie U Bazyla, by uczcić udaną próbę.
- Byłyście cudowne! Tego właśnie potrzebowaliśmy! Nasze piosenki jeszcze nigdy nie brzmiały tak cudownie.
- Zgadzam się. Może powinniśmy zatrudnić je na stałe i zmienić nazwę, co? Takiego talentu z rąk się nie wypuszcza!

Okrętowy Tłumacz SA

Pommi, choć mocno już wstawiona jak zwykle żywiołowo zareagowała na słowa "zatrudnić na stałe".
- Chwilcia... miało być tylko 30 koncertów, pan-panowie! - upomniała się grożąc im palcem, który ostatecznie trafił w jej kuflu po piwie.
- Pommi, a nie myślałaś kiedyś o stałej pracy, stałym dopływie kasy... i tak dalej? - kusiła ją Selena.
- Jeśli już mowa o pływach... gdzie moje piwo?
- Alkoholiczka... - mruknęła Selena. - Ty już nie potrzebujesz pić.
- Mówi ta co tylko stoi, ładnie wygląda i czaruje głosem. A kto ja-ak nie ja-aa wypociłsię na próbie jak sie-dem nieszczęść? - Pommi mrużyła oczy przy każdym czknięciu.

- PomPom... - zaczął Ukki, ale ta tylko go szturchnęła.
- Kto tu zaprosił tych kretynów? - warknęła pod nosem patrząc przez sekundę ku drzwiom baru a kiedy cała grupa obejrzała się w tym samym kierunku perkusistka podprowadziła piwo basiście i nabrała do ust głęboki łyk.

Wykorzystując fakt, że nikt nie ma jej na oku dziewczyna wstała i z ustami pełnymi piwa podeszła do grupy wchodzących, stanęła przed jednym z nowych gości lokalu, który - jak cała reszta grupy był mocno zaskoczony jej widokiem - i wypluła mu piwo prosto w twarz.

Little Sister

-Zierzaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaczku, co ty tu robisz?! – krzyknęła Pommi zaraz po tym jak uwieszając się na ciemnowłosym chłopaku.
- PomPom, nowy nabytek Dusty Road? – zapytał ciemnowłosy śmiejąc się od ucha do ucha.
- Taaaak, a skąd… - przerwała Pommi tracąc równowagę i lądując, wraz z trzymającym ją w uścisku chłopakiem, na podłodze.
- Ach, to tak zacieśniasz więzy z naszą perkusistką? – zaśmiała się Selena podchodząc do grupki i pomagając wstać mocno już wstawionej Pommi. – Spokojnie, będziesz miał na to dużo czasu, przecież gramy z wami jakieś 30 koncertów.

Okrętowy Tłumacz SA

- Szeeeekaj! Z nimi!!!!!????? - wrzasnęła Pommi a ludzie siedzący przy stolikach popatrzyli na upitą dziewczynę zażenowani. - Ja nic nie podpisywałam!

Perkusistka spojrzała na siedzącego na podłodze muzyka z którego włosów kapały resztki wyplutego piwa i czknęłą.
- Co ja mu zrobiłam? Mam nadzieję, ze mu przed chwilą spuściłam łomot za to ,że nie przyznał mi się że ma dziecko kiedy się spotykaliśmy...

Ukki podszedł do dziewczyn stojących przy członkach zespołu z którym kiedyś współpracowały i chciał załagodzić sytuację.
- Chyba nie chcecie ich nam zabrać z powrotem co, chłopaki? - zażartował, ale Pommi włączył się agresor i o mal nie staranowała perkusisty konkurencyjnego zespołu gdyby jej nie powstrzymano.
- Łoooo, spokojnie PomPom - rzuciła Selena. - Nie chcemy problemów.
Pommi uspokoiła się, wygładziła koszulkę i naburmuszona ruszyła do wyjścia.
- PomPom będzie spokojna jak ten pajac nie będzie mi wchodził w drogę - rzuciła pochmurnie i zarzucając biodrami wyszła na świeże powietrze. Po chwili było słychać jej głos. - Gwiazdko moja, pizza w studio czeka!

Little Sister

Reszta zespołu poszli za Pommi, bojąc się ,że w obecnym stanie wpadnie pod samochód próbując sama na własną rękę wrócić do studia.
Następny tydzień Pommi i Selena spędziły wraz z chłopakami ćwicząc piosenki Dusty Road. O dziwno obie dziewczyny radziły sobie na tyle dobrze, że Ukki pozwolił im na dzień przerwy.
- No więc, dziś mamy dzień przerwy! – krzyknął podekscytowany Ukki. - Nie idziemy do studia, ale za to...

Okrętowy Tłumacz SA

... możmy sobie umilić czas w saunie. - dokończył żwawo na co Pommi i Selena spojrzaly na niego zdegustowane.
- Jesteś idiotą czy naprawdę myślisz że się przy was rozbierzemy? - syknęła Selena.
- Na ciebie mieliby chocoaż na czym oko zawiesić - szepnęła Pommi rzucając dziewczynie oczko.
- Ja nie idę do żadnej sauny!! - upierała sie Selena.
W tym momencie z drugiego pokoju wydarł się inny członek zespołu.
- Ludzieeee!! Mówią o festiwalu!!!!!
Wszyscy spojrzeli po sobie zdziwieni.
- Że co? - spytał Ukki.
- I nie uwierzycie kto go poprowadzi!!!!

Little Sister

- Niby kto? - zapytała zaskoczona Selena siadając na kanapie obok Tobiasa.
- Wiesz, mówią o tym sławnym festiwalu Suomi Sound Fest. Zapowiadają, ze ma go poprowadzić Zwierzak, ukochany naszej perkusistki i jakiś koleś z tego, no... Joni, co to za zespół słuchasz na okrągło? Ten którego plakat masz nad łóżkiem... Ich nazwa zawsze mi wylatuje z głowy.
- Haha, bardzo śmieszne... - Joni pacnął Tobiasa w głowę, po czym odwrócił się na pięcie udając, że nie słyszy jego ciągłych przytyków.
- Hm... Masz na myśli Unzyme? - zapytał Sami próbując powstrzymać swój napad śmiechu.
- I z czego tak rżysz, basisto? To ty mi przylepiłeś ten plakat, kiedy mnie nie było!
- No i co z tym Unzyme? - przerwała zniecierpliwiona Selena.
- No więc, ten cały Joona z Unzyme ma wystąpić ze Zwierzakiem naszej Pommi. Podobno razem stworzyli dla kogoś balladę, ale...
- To nie jest mój Zwierzak! - krzyknęła Pommi przerywając Tobiasowi i waląc go po głowie statywem mikrofonu, który miała właśnie pod ręką.

Okrętowy Tłumacz SA

- Dobra! DOBRA!!! Nie twój zwierzak. - Tobias odskoczył od wściekłej dziewczyny i nagle zapadła cisza.
Wszyscy patrzyli na Pommi kiedy ta stała się czerwona jak cegła po ich docinkach.
- Ile razy mam wam powtarzać, żebyście mi w końcu odpuścili? Było i minęło! Już się z nim nie spotykam. Olałam dziada! - warczała Pommi.
- Ale PomPom... - zaczał Joni.
- Nie ma PomPom!!!!!! - wrzasnęła na całe gardło diewczyna. - Albo chcecie mieć perkusistkę w zespole, albo stąd spadam! Jeszcze jedno słowo i nie będie 30 koncertów z Private Line, jasne?!
Po tych słowach Pommi zabrała swoją torbę i wyszła w ciemną noc marząc tylko o kubku zielonej herbaty i ciepłej kąpieli.

Little Sister

Tobiasowi zrobiło się głupio, za to że czasami nie umie utrzymać jeżyka za zębami i wraz z reszta zespołu poszedł szukać Pommi. Jak się okazało siedziała na ławce w pobliskim parku patrząc tępo w dal. Po otrzymaniu od Tobiasa wielkiego bukietu róż i zestawu złotych pałeczek PomPom wróciła do studia.

W ciągu następnego miesiąca Dusty Road ćwiczyli dniami i nocami by nie dać plamy u boku tak znanego zespołu jak Private Line. W dniu pierwszego koncertu Selena i Pommi trzęsły się jak osiki. Miał to być ich pierwszy koncert przed tak dużą publiką, w dodatku miały grać jako pierwszy zespół w pierwszym dniu festiwalu Suomi Sound Fest.

- Sami, ja nie dam rady! - panikowała Pommi chodząc w tą i z powrotem w garderobie Dusty Road. - Zobacz jak mi się ręce trzęsą, nie utrzymam pałeczek w ręce.
- Spokojnie, PomPom! Jesteś najlepszą perkusistką jaką widziałem, dasz radę!
- Sami, nie dam rady! Głos mi się łamie! - nagle Selena wbiegła do garderoby z taką szybkością, że nie zauważyła stojącej tuż przy drzwiach PomPom i odbijając się od niej, wylądowała na ziemi. Sami zamiast pomóc, wpadła w kolejny niekontrolowany atak śmiechu.
- No co idioto? Jak si,e zabiję, to Dusty Road nie wystąpi! - krzyknęła zdenerwowana Selena...

Okrętowy Tłumacz SA

Kiedy Sami pomagał podnieść się Selenie minęli ich członkowie Private Line.
Pommi zmierzyła ich wzrokiem, kiedy przechodzili obok i ścisnęła mocno pałki do perkucji w rękach.
- Pommi, przepraszam cię... - zaczął Eliaz, jednak dziewczyna nie dała mu dojść do słowa waląc go pałkami po głowie.
- Już ty mnie nie przepraszaj! - krzyknęła aż dostała chrypy.
- Ej, PomPom! Spokój! Opanuj się i na litość boską, oszczędzaj energię. - Joni pociągnął perkusistkę za ciuchy i przycisnął ją do ściany.

- Juś... Spoko! - zachrypiała Pommi, a Joni delikatnie pogłaskał ją po głowie. - Już nawet nie boję się wyjść na scenę. Wyrzyję się na perkusji...
- Tylko obiecaj że nas nie zagłuszysz - parsknął śmiechem Ukki.

Little Sister

- Jakżeż bym mogła - zaśmiałą się Pommi.
- No, nie mamy już czasu, wzywają nas na scenę - oświadczył Tobias próbując pognić resztę zespołu.

Pommi pewnym krokiem ruszyła w kierunku wejścia na scenę. Gdy już miała wbiec na samą scenę i zasiąść za perkusją, zdała sobie sprawę że obok niej stoi Eliaz i powtarza "Przepraszam. Wybacz mi kotku!" PomPom spojrzała na niego spode łba i w końcu wybiegła na scenę. Zaraz po niej na scenie pojawili się pozostali członkowie zespołu i zaczęli koncert. Jednak nie obył się bez przeszkód. Eliaz wciąż stał za kulisami i robił wszystko, żeby Pommi zwróciła na niego uwagę. W pewnej chwili wbiegł na scenę, stanął obok perkusistki i objął ją próbując ją pocałować. Ta jednak szybko wyrwała się z uścisku i przywaliła 'napastnikowi' w czułe miejsce. W tej chwili do akcji przyłączyli się członkowie Dusty Road. Sami, Tobias i Selena próbowali odciągnąć wściekłą, klnącą na cały głos, Pommi, a Joni klęknął przy Eliazie chcąc sprawdzić czy aby na pewno nie stracił przytomności. Publiczność nie wiedząc co jest grane zaczęła gwizdać, krzyczeć, a nawet rzucać na scenę czym popadnie. Ochroniarze ledwo dawali sobie radę z zaistniałą sytuacją.

- Puśćcie mnie! No jak zaraz mu nie przyłożę jeszcze raz to wybuchnę!
- Spokojnie Pom! Nie na scenie! - Selena, dla której występ był ważnym wydarzeniem, pierwszym od lat kiedy mogła podzielić się swoją pasją z szerszą publicznością, ledwo powstrzymywała łzy. - Nie słyszysz jak publiczność szaleje? Zaraz tu obie zginiemy, jak nie przestaniesz tak się zachowywać!
- Selena, Dusty Road tak łatwo się nie poddaje! Głowa do góry - sytuację próbował ratować Sami. - PomPom... Nie możesz go zignorować? Przecież widać, że jest szalony skoro robi takie rzeczy...
- Zignorować? Próbuję, ale on... - Pommi przerwała widząc że na scenę wbiegł Joona. - ... a co on tu..?

- Eliaz, nie taka była umowa! - krzyczał czerwony ze złości Joona - Miałeś zaczekać aż zagrają naszą piosenkę!

Okrętowy Tłumacz SA

- Jaka piosenka?! - krzyknęła Pommi. - Na coś ty go gamoniu jeden namówił? - dziewczyna o mało nie skopała bogu ducha winnego wokalisty, kiedy na scenę wleciała butelka.

Uderzając o reflektory roztraskała się na drobne odłamki, a reflektory wybuchły setkami iskier. Wszystko upadło na scenę i wnętrze butelki zajęło się od iskier tworząc płomienie, które szybko zajęły części sceny wykonane z grubych materiałów.

Ogień coraz bardziej się rozprzestrzeniał pochłaniając kolejne fragmenty sceny, struny gitar pękały pod napływem gorąca, bębny trzaskały kiedy i ich dosięgnęły płomienie, aż ogień zaczął trawić tereny pod sceną. Pommi i Selena słyszały krzyki ludzi pod sceną, niemogących nigdzie uciec, ich jęki kiedy palili się z żywcem...

Ale same były w tarapatach. Zejścia ze sceny już stały w ogniu uniemożliwiając im ucieczkę. Na własne oczy widziały jak kolejni muzycy umierają w katuszach niczym w najgorszym horrorze. Obie czuły swąd spaleniny zmieszanego zapachu ludzkiego ciała, gumy, drewna i materiału.

A wtedy - z nikąd - na scenie pojawiła się przed nimi postać. Smukła, wysoka, z siwymi i długimi do ramion włosami wypuszczonymi spod wysokiego kapelusza. Postać wyglądała jak potwór ze swoją siną i pomarszczoną skórą, małymi bladoniebieskimi oczyma osadzonymi głęboko w oczodołach i z pożółkłym uśmiechem na ustach. Postać idealnie odzwierciedlała Kalmę, byłego członka Lordi. Jednak teraz nie była to żywa osoba w kostiumie lecz prawdziwy namiestnik Śmierci.

Monstrum zbliżyło się pośród milknących odgłosów umierających ludzi w kierunku dziewczyn z szyderczym uśmiechem na twarzy.
- Wasza kolej. - powiedział głębokim gardłowym głosem.
- Co?! - Selena zakrztusiła się dymem i od zapachu spalenizny aż ją zemdliło.
- Teraz wasza kolej. - powtórzył potwór.
A wtedy...

... Pommi ocknęła się w studio i okazało się że zasnęła na zebraniu z menadżerem.
- Co? Na co? Jaka kolej? - spytała półprzytomna cała się trzęsąc po koszmarze z którego się wybudziła.
- Mówię, że teraz wasza kolej żeby zaistnieć na większą skalę. - powtórzył menadżer Dusty Road patrząc na nią z ukosa. - Jak zwykle przysnęłaś, PomPom...
Reszta zespołu tylko się zaśmiała, a perkusistka naburmuszyła się tylko i założyła ręce na piersi.
- Jak chcecie zebym nie spała na takich nudnaaaaaawych spotkaniach to zagwarantujcie mi zapas kawy.

Little Sister

- Masz ją przed nosem.
- Co? Jak to? – wtedy Pommi zdała sobie sprawę, że nie dość że stoją przed nią aż cztery wielkie kubki z kawą, to jeszcze jest owinięta kocem, a na głowie ma opaskę z kocimi uszami. – Co to do cholery ma być?
- Ehm… to Sami – śmiał się Joni.
- Ty zdrajco! – Sami rzucił Joniemu złowrogie spojrzenie. – Wybacz Pom, ale tak słodko wyglądasz z tymi uszami!
- Tylko poczekaj aż sam zaśniesz! Obudzisz się w pełnym make upie i różowej sukience! To dobiepo będzie widok – na twarz Pommi pojawił się szeroki uśmiech.
- Dzieciaki, do rzeczy! – krzyknął do tej pory przysłuchujący się całej sprzeczce menadżer. – Wracając do poważniejszych spraw… W następnym tygodniu idziecie do studia nagrywać wasz nowy singiel „A little pain”, który musi się ukazać, jeszcze przed trasą. Joni nalega na współpracę przy tym kawałku z jego idolami, więc uporajcie się z tym jakoś .
- A jutro Idziemu na sesję zdjęciową – ucieszyła się Selena. –Ukki jest fotografem, więc będziemy mogły poszaleć, Pommi! Dobra okazja żeby zemścić się na pewnym żartownisiu!
- Lepiej się tak nie ciesz Seleno. Jest jedna rzecz, z której raczej się nie ucieszysz – stwierdził Joni, a na jego twarzy pojawił się lekki uśmiech.