Histeryjka - 2013 edition

Okrętowy Tłumacz SA

Zespół do późnej nocy siedział w studio pracując nad utworem który miał się ukazać jako singiel. Dziewczyny zaparcie ćwiczyły swoje partie a współpraca nie wychodziła najlepiej.
- PomPom!!! No weź się... Twoja perkusja zagłusza wszystko inne!! - Selena była poirytowana kiedy perkusistka któryś już raz z kolei nagrywała swoje partie utworu.
- Daj spokój! Słyszała ty o czymś takim jak konsola do miksowania? - odparsknęła dziewczyna i wyszła z pomieszczenia do nagrań, po czym skierowała się do producenta utworu. - Jaani, dasz radę mnie ściszyć dla księżniczki?
- Pewnie, przecież to nie problem. Wasz menadżer mówił, że to ma być mocny kawałek, więc mam tylko radę, żeby Selena śpiewała trochę mocniej a nie jak w popowej pioseneczce. Wtedy powinno być w porządku.
- Co? To mam sobie gardło zedrzeć? - naburmuszyła się wokalistka.
- No raczej!! Jesteś w końcu w zespole rockowym a nie w grupie tanecznym... - zauważyła spocona jak mysz kościelna Pommi.
- No wiesz? To było wredne! - Selena skoczyła na nią niemal jak rozwścieczona kocica.
- Spoko!!! - wkurzyła się na maksa Pommi. - To może sama spróbuj zagrać na perkusji 10 razy z rzędu bo jaśnie pani coś nie pasuje a ja zajmę się śpiewaniem!! - po czym wręczyła jej swoje pałki i założyła ręce na piersi. - Ciekawe czy uznasz że twoja praca jest najcięższa.

Selena wybauszyła na nią oczy, zacisnęła usta i rzuciła pałki na podłogę, a te pękły w połowie. Widząc to, Pommi odwróciła się na pięcie i ruszyła do wyjścia.
- Spoko. Nie mam tu nic więcej do roboty. Widzimy się jutro na sesji. - syknęła i wyszła.

Następnego dnia atmosfera na sesji zdjęciowej była tak gęsta, że można by ją siekierą ciąć.

Little Sister

Jeszcze przed sesją Sami próbował pogodzić dziewczyny, ale jednak to tylko pogorszyło sytuację. Gdyby nie Tobias i Joni, dziewczyny pewnie już wdały by się w bójkę.

- Hej wam, gotowi to sesji? Zapraszam na zielone tło! - krzyknął radośnie Ukki, który okazał być się także fotografem.
- Hehe, oczywiście że tak - Sami próbował udawać że wszystko jest w porządku. - No, wiedźmy wy moje, idziemy! I macie nam nie zepsuć naszej sesji!

Dusty Road wyszli z garderoby i udali się za Ukkim. Dziewczyny starały się by ich sprzeczka nie miała wpływu na [link widoczny dla zalogowanych], jednak kiedy Ukki kazał im wyjść na pierwszy plan i oprzeć się o siebie plecami, nie wytrzymały tego napięcia i rzuciły się na siebie.

- Och, więc księżniczka jednak umie wrzeszczeć?
- Oj zadzierasz z niewłaściwą osobą BomBom!
- Mówiłam żebyś tak do mnie nie mówiła! Ty ruda sz...
- Chociaż raz mogłabyś się przymknąć! Mimo mojej dość zaawansowanej astmy staram się jak mogę!
- Niezłą wymówkę sobie znalazłaś - Pommi stanęła naprzeciw Seleny i zaczęła się histerycznie śmiać.
- Taka z ciebie przyjaciółka, oddalasz się w najmniej odpowie... - pod wpływem emocji Selena zaczęła mieć ataki duszności. Nie zalawszy inhalatora, upadła na ziemię...

Okrętowy Tłumacz SA

- Och na litość boską! - krzyknęła Pommi - Niech jej ktoś podetknie pod nos krople miętowe czy coś. Od astmy się nie umiera, ruda małpo!

Perkusistka usiadła pod ścianą i oparła się o nią wygodnie, zakładając nogę na nogę podczas kiedy inni panikowali przy Selenie.
Chwilę później jednak dziewczyna, po kilku minutach głębokiego oddychania doszła do siebie i wstała.
Kiedy spojrzała na Pommi, ta szlifowała paznokcie pilniczkiem a wtedy twarz wokalistki przybrał kolor jej włosów, kiedy niemal żołnierskim krokiem szła w jej stronę.

- Mogłam przez ciebie umrzeć, ty... - zaczęła.
- A co to moja wina, że jesteś,,, chooooora? - ostatnie słowo Pommi specjalnie wydłużyła robiąc przy tym teatralnie wyolbrzymiony ruch ręką opierając ją sobie o czoło.
- Wielkie dzięki. - syknęła Selena i odwróciła się do reszty ekipy - Weźcie zróbcie taki grafik prac żebym tej flądry nie musiała oglądać.
Pommi podniosła się z ziemi i otrzepała.
- No i spoko. Tylko zaaranżujcie jakiegoś innego perkusistę na koncerty, bo ja wypadam... - powiedziała aż nazbyt spokojnie jak na swoją wybuchową naturę, ale kiedy odwracała się by odejść uderzyła ciałem w coś zdecydowanie zbyt miękkiego. Znajomo miękkiego...

Little Sister

Gdy tylko Pommi podniosła się z ziemi zobaczyła Jaaniego. Już chciała uciec, jednak ten chwycił ją za rękę.
- Nie tak szybko. Wasz menadżer to Juha Kylmänen, prawda? Dzwonił do mnie, bo sam nie może dziś wyjść z biura.
- O co chodzi? - Pommi ledwo powstrzymywała swój gniew.
- To może WSZYSCY pójdziemy gdzieś do baru, skoro i tak jesteście już po sesji.

Gdy już wszyscy siedzieli w barze, Jaani zauważył, coś dziwnego.
- Co wam jest? Ostatnio jak was widziałem to Selena i Pommi były tymi, które nadają tempo...
- No widzisz, świat się zmienia - odburknęła Selena. - Przyjaciele przychodzą i odchodzą...
- ... albo rzucają się na ciebie bez powodu - dokończyła Pommi.
- Cicho! To wy wszystko zepsułyście, więc bądźcie cicho! - krzyknął poddenerwowany Tobias.
- Skoro tak... - przerwał Jaani, jednak po chwili szeroko się uśmiechnął. - To mam dla was jedną złą i dwie dobre wiadomości.
- Zacznij od tej złej. Utknęłam w barze z bandą dzieciaków, misiem polarnym i panną "nie mogę oddychać", no gorzej już być nie może.
- Hehe - zaśmiał się Jaani poklepując PomPom po głowie - Juha powiedział, że nie wyjdziecie ze studia, póki nie nagracie porządnie "A little pain".
- A te dobre wieści?
- Cóż, przykro mi ale Unzyme nie zgadza się na współprace z wami, Joni.
- I to jest dobra wieść?
- Tak, gdyż w zastępstwie mam dla was Rain Diary. To moi znajomi. Mimo, ze tworzycie inną muzykę chcą stworzyć z wami hit - zaśmiał się Jaani.
- Nie zgadzam się! Nigdy, przenigdy! - krzyknęła Selena i rzuciła kuflem piwa prosto w stronę Jaaniego.